MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEN
alpa niro

SEN




sen cihanýn ateþ þelâlesi!..

ürperen ýslak ruhumu yakýyor

ve þýrýltýlarla kalbime akýyorsun...


ben sana uzak, sevdana tutsak bir aþýðým...

baðlýyým, aþkýn kýrýlmaz zincirleri ile...

kurtulmak bir düþ çýrpýnmaksa nafile...


sen gündüz güneþ ýþýðým gece ay ýþýðým!..

üzerimde þimdi sevdanýn o koyu keder gölgesi,

ve yüreðimde hicranýn o çýldýrtýcý aðýr çilesi...


oysa ben en acemi selâmlarýmý uçururken sana

sen, o eþsiz, emsalsiz gözlerinle sunardýn bana

o en arýnýk haz ve o en berrak mutluluk duygularýný...


sen yüzü gözü aþk ve sevgi parýltýlarýlarýyla dolu olan sevdiðim!..

yüreðininde aþk ve ak bir sevgiyle dolu olduðunu zannetmiþtim...

ve seni, tüm benliðim, tüm ruhum ve de tüm kalbimle sevmiþtim...


sen gözlerime kusursuz buðusuz bakýþlarla bakan!..

hani gözlerinde ýslak ýslak yüzen o sevgili parýltýlar?,

sadece benim okuyabildiðim o gizli gizemli mýsralar?!..


sen bir zambak gibi saf duran!..

oysa özlü gözlerin buðuluymuþ

ve örtülü yalanlarla doluymuþ...


ey beni keder, hüzün, elem,

dert, kasvet, gam ve özlem

dolu günlerde anýlarýmla baþbaþa býrakan ece!..

yarým kalan anýlarýmla aþkýn her gün her gece

öldürüp öldürüp diriltirken beni bütün acýmasýzlýðý ile

sen yine de gelip durdurmadýn gelmeyeceðini bile bile

uðruna kendilerini kirpiklerime asan gözyaþlarýmý bile


ey kalbimi çalan, neþemi alan,

beni unutan, kendini avutan,

soðuk bakýþlarýyla kalbimi kanatan

ve ýslak ruhumu alýp ateþlere atan

mavi gözlü, melek yüzlü cellâdým!..

sen mutluluk dolu hayatýmý aldýn

en dayanýlmaz kederlere buladýn...

kalbimi parçaladýn, beni yaraladýn...


ey sevgisi sevdasý yalan olan, beni çýlgýn,

yorgun argýn, kýrgýn ve yýlgýn bir aþýða döndüren,

en güzel çaðýmý çalan ve hayat ýþýðýmý söndüren yarim!..

o eþsiz emsalsiz gök mavisi gözlerin ile

eskisi gibi bakýp gülümseyiversende bile

ýþýldamaz artýk bu ýslak,sönük ve can çekiþen gözlerim...


ey kara katran gecelerimin donuk ve soðuk alacakaranlýðýný

ansýzýn sýcak, rengarenk ýþýk huzmeleriyle dolduran sevgili ölüm!..

sana gülümsüyor, gözyaþlarýmla ýslanmýþ bu kirli kederli yüzüm...

çünkü ben sende görüyorum huzrun ve kurtuluþun ýþýðýný...


ey merhameti ayrýcalýksýz ve sýnýrsýz olan büyük ve tek Allah’ým!..

ben þüphesiz, kesintisiz bir inançla sana inandým, sana sýðýndým...

ilk aþkýnýn kurbaný olan bu kuluna merhamet et...

bu yaralý, yamalý, zavallý, acýlý yüreðimdeki hasret

ve bu dert, bu kasvet dolu hayatým için beni af et...

sevenlerim kederle deðil hep sevinçle hatýrlasýnlar beni...

üzülüp ölesiye yas tutmasýnlar düþünüp anlasýnlar beni...

mutluluða,ýþýða aðýrlýksýz bir ölümle uçan bu kulunu...

gerçek ve büyük kurtuluþu ölümde bulan bu kulunu...




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.