Sen giderken kar/arlýydý karardý zaman
Üþüyecektik!
Söz verdik, iki günebakan
Yüzümüzü güneþe döndük
Beyazlara büründük
Korkutunca karanlýðý
Iraklýða ýrgat olduk
Besledik büyüttük
Özlemle lâdese tutuþtuk
Gün kýsa, gece uzun ve asi olaný
Ýkiye ayrýldý
Yalnýzlýk libasýnla cenk’e düþtük
Anýlar hâkem oldu
Vuslat rüþvet diye haykýrdý
Duygularýmýz zorlaþtý
Gözyaþý incilerden konvoyla
Boðazda, yumrularla trafiði týkadý
Fýrsatçý zaman efe gibi giyinip kuþandý
Ege’yi kýskandýrdý
Yürek tacir, saatler tacizci kesildi
Çöküþler, çözümler, nöbetlerden
Ýp köprüler kuruldu
Gölge oyunlarý dansa tutuþtu
Bir ucu sen, bir ucu ben
Ortada sokak çocuklarý
Yaþlýlar yurdu
Kimsesizlerin haykýrýþlarýný duyurdu
“Ölüme çare yok” sözü çürüdü
Oysa ölümden beter sahneler telaþa düþtü
Sen giderken kar/arlýydý karardý zaman
Dönem ödevi verilmiþti bize
Baþarmalýydýk
Hayatý her yönüyle sevmeliydik
Biz sadece gurbet yetimleriydik!..
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.