ERTELENMİŞ DÜNLER

Bir parçam seninle gider hep
Bir parçam geceyle savrulsa da

Senin yokluðunda sardým
Bu gece gibi nice geceleri
Ve öyle asidir ki karanlýklar
Dur durak bilmez sessizlikleriyle
Bir ermiþ kadar bilir yokluðun
Bu gecelerde kurþuna dizileceðimi

Gece susar ay deðiþir
Buruk bir tat olur gülümseme
Uzak hayallerde kalýr
Umuda adadýðým yeminler
Bir deðirmen gibi döner zaman
Sevda adýna kahýr öðüterek

Hayallerim þimdi
Ömür boyu hapisle yargýlanýyor
Þimdi aykýrý bir çýðlýk dudaklarýmda
Ertelenmiþ dünlerden kalma
Vurgun yemiþ yerlerimi
Kanatarak düþüyorum sonsuzluða
Kan revan içinde gözlerim kan revan
Geride ölümün bitmez tükenmez çaðrýsý
“Yarýn yok” diyor “yarýn yok”

Düþün ki anlamsýz günler içindeyim
Kendimi arayýp duruyorum belirsizliklerde
Öncelerim sonralarýma hiç benzemiyor
Düþün ki yokluðun öfkesine verilmiþim
Satýlmýþým kahýr tüccarlarýna
Düþün ki hüzne malzeme olmuþum
Ayýklanmýþ bütün güzellikler
Mürekkebe bulaþmayan kelimeler
Söze dökülmeyen cümleler
Her soru iþaretinin noktasýna konmuþum
Virgüller yakarýþlarým olmuþ
Ünlem iþaretleri susmayý öðretirken

Bu devran kime kalmýþ devletlim
Düþün ki
Kim okumuþ kim yaþamýþ aþk masallarýný
Duymasan da çýrpýnan kalbinde
Sevdanýn yalanlýðýný
Düþün ki düþün ki
Ölümüne severmiþiz de öldüresiye kadar da uðraþýrmýþýz

(Ölümüne severiz, öldüresiye kadar da uðraþýrýz)

Yurdagül ÖZAY
Sosyal Medyada Paylaşın: