Gönüllde þarýl sarýl akip giden bir çeþme. Yeri geldi hatiptir yeterki onu deþme. Güven dolu sözleri kafasý çok aydýnlýk. Çok harika ders verir aldanýp kuyu eþme.
Kitaplar birer çiçek bal almayý bilene. Ne mutlu olsun derim tozlarýný silene. Kendisini aþmamýþ gereksinme duyana. Sözlerden ilham alýp dilim dilim dilene.
Bugünün münevveri her þeyi bilen deðil. Bilgiyi kafasýndan elbette silen deðil. Neyin nerede olduðunu bilen kiþidir. Ýþini iyi bilir merhamet dilen deðil.
Açlýk susuzluk gibi kitaplar ihtiyaçtir. Aradýðýn konuda hem ýþýk hem ilaçtýr. Okuyucu bazýnda ilgilere göredir. Merak yoksa içinde inanki ona taçtýr.
Sözünü esirgemez taþý gediðe koyar. Fikirle çevresini görseniz nasýl oyar. Ayaklý kütüphane derler onun adýna. Adam gibi adamdýr etrafý ondan doyar.
Münevver dediðimiz mahallemizde kýzdý. O’da evlendi gitti þimdi nerede sýzdý. Yaþamýn kucaðýnda zorluðu göðüsledi. Peþ peþe çocuklari ne kadar güzel dizdi.
Mumla arar olmuþuz münevver denen insan. Dilinden anlamaya gerekiyordur lisan. Hoþ ne kadar denirse aðzý olan konuþur. Kültürü yetmeyenler oluyor sesi kýsan.
Akademisyen deyip münevver arar olduk. Çikmaz sokakta kaldýk aydýnlýk sorar olduk. Oynandý mazimizde oyun üstünde oyun. Kördüðümle beraber kafayý yorar olduk.
Hüseyin KARA 16.07.09 abd Sosyal Medyada Paylaşın:
Huseyin Kara Eğitimci Şai Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.