Ay Düşer Yalnız Eşkâle

Yürekte yolculuk baþlar, sensiz hayale
Gün ýþýðý söner, ay düþer yalnýz eþkâle
Kaným damlar ellerinde aðlayan gözlere
Gül kurudu elimde, düþtüm yaban ellere

Sinemde söndün kül oldun harlý ateþlere
Kar oldun yaðdýn baharda açan çiçeklere
Sis olup çöktün her gece tutarsýz düþlere
Göz aðladý elimde, düþtüm yaban ellere

Bedenime boran oldun saldýn denizlere
Dalgalar vurdu rüzgârýn çöktü yelkenlere
Saðanak yaðdýn üzerime daldým diplere
Sinemde aðladýn yar düþtüm yaban ellere

Toprak özüme küstü sevda ektim çöllere
Sam yelleri aþký vurdu döküldüm yerlere
Aðýtlar oldum söylendim vefasýz dillere
Haramlarda aðladýn düþtüm yaban ellere

Sosyal Medyada Paylaşın:

Nurettin AKSOYLU Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Güneş Neden Duvarları Isıtmıyor Hancı Gökyüzü Yanıksı Ten Kokusu Bozkurt’um Işıkları Yak Çocuk Ortadan Yarılıyordu Kızıl Deniz Amele Yorgunluğu Çöktü Üzerime Ülkücü Kandaşım Kelebek Uçuşları Hiç Özlemezmisin Rüzgâra Savrulurken Toprak