Bilmem ki nasıl anlatmalıyım, nereden başlamalıyım!

Bir hüzzam þarkýydý yüreðimi daðlayan
Yitik yýllarýmýn hicranýný yeniden hatýrlatan
Sýzlatan baðrýmý yakan ve hýçkýrarak aðlatan
Kimbilir þimdi nerdedir...
Hangi iklimin serencamýnda
Hangi umutlarýn nöbetindeydi
Ve nasýl bir edeb-i hal içinde nefeslenmektedir bilmiyordum...






Yýllarca susmuþtum
Hicranýmla baþbaþa kalarak yorulmuþtum
Filizlenen umutlarým hep yanýmdaydý
Keþkelerim yüreðimi burkan bir nidaydý
Hissiyatým ruhuma galebe çalan bir hal aldý
Kalbim yýlllardýr onun hasretiyle aðladý
Efkarým dalgalarýn serencamýný yudumladý






Ýnsan bu kadar latif nasýl olurdu
Onurunu ve kiþiliðini hakikatin içinde bulurdu
Bazen konuþur, bazende nazarýyla hem hal olurdu
Ýçinde gizlediði aþkýn demini yudum yudum nefesiyle korurdu
Mütemadiyen okuyan, mukakeme içine koyulan bir yolun yolcusuydu
Sanki bir hecelik aþk, manasýna mücehhez olarak onun kalbinde okunurdu
Ne evliya idi, ne rabýtayý her manaya atfeden bir nefesti, akýl onunla konuþurdu




Ýmtina ediyordum konuþmaktan
Onun zarif nefesini koklamaktan, ruhunun nidasýný hakkýyla anlamadan
Kalbinde açýlan sayfalarýn þehrini gönlümün sevdasýnda bulmadan utanýrdým
Kul, takvanýn ve tevazuunun belagatýnda aþklaþan bir ulviyett-i sanattýr, aþka ramdýr
Kin ve husumet asla kalbinin latifliðinde yer almamaktýr, nefsanilik ne elemli buhrandýr
Hayat ve ömür vadedilmiþ ve vuslata firkat olan cenahtýr, yoksa kulluðun bir baþkasýnadýr






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: