Öfke kýnla dolmaz Çektim öfkemi sabrým kýmýndan Vurdum yollara Acý tuttum Þafak söktüm Kan baðýrdým Ve baðýrdýkça ben binalara, caddelere yýkýldýlar Büyüdü karanlýðýn iðrenç gözleri Yumruklar sýkýldýlar Korkmadým Vazgeçmedim Kaçmadým Güldüm sadece Ve onlar gülen gözlerimin gökyüzünde birer yýldýz kadar ufaktýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
smlv Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.