Düþer Güneþin rengi kaybolur evrende nur Sürünür taþ duvarlar, düþler üstünden atlar. Bakarken resimlere özlem içimde büyür -- Þiirlerim tarihsiz, zamansýzdýr saatler -- Hep sen diye çalýyor kurduðum zemberekler.
Yakaladým düþleri can alýcý yerinden Gecenin bir yerinde seslenirsin derinden Erenler dergahýnda ilham alsam pirinden -- Har vurmuþ bahçeleri, kurumuþ orda otlar -- Hep sen diye çalýyor kurduðum zemberekler.
Uzansam uyurmuyum koyar mý düþler beni Yaðmur gibi ýslatýr gözdeki yaþlar beni Diyar diyar götürse gökteki kuþlar beni -- Yalana çýkmaz bende söylediðim vaatler -- Hep sen diye çalýyor kurduðum zemberekler.
Erken yedim vurgunu denizin dalgasýnda Soðuk olan bulutun üþürüm gölgesinde Kendimi arar oldum þarkýlarýn sesinde -- Cadde cadde tükenir, sýr olur bu hayatlar -- Hep sen diye çalýyor kurduðum zemberekler.
RABATLI aktý geçti, deryalar aktý geçti Sevda meþalesiyle gönlümü yaktý geçti Ben beklerken yol boyu, gülerek baktý geçti -- Lambalarý kýrýldý, yana düþtü direkler -- Hep sen diye çalýyor kurduðum zemberekler.
Ertürk DEMÝRCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
RABATLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.