// her gün çekiyorum hasretinle.gelmeyeceksen eðer kefen gönder yerine //
gece yarýsýnda üþür ellerim ellerine yanlýzlýðým ürperirken kendinden sözlerim tenha sokaklarý sallar daðýlýr umutlarým düþtüðü yerde
bu þehirde hasretine çýkar her yol ve hep bir keder doðar günlerime sesim kirli þehrin sýrrýný çözerken yine özlemin kalýr senden geriye
// ne zaman hep seni unutmak istesem,hiç doymadýðým gözlerin düþer gözlerime //
ve içimde en narin düþlerim kýrýlýr daðýlýr þehrimin izbe caddelerine tek bir bakýþýndýr gözlerimde kalan alýþýrsýn zamanla gidenlerin özlemine
yýrtýk ceplerimde saklýdr çakýl taþlarým çocuklar gibi taþ sektiririm maviliðinde avuclarýmda sakladýðým o koku senindir bilki korkarak saklarým seni yüreðimde
// ve ben ne zaman ölmek istesem,yinede kýyamam sen bende yaþýyorken böylesine //
herkesin kendi özlemi kendine benzer ki... ben gömülsemde sen kederlerime bilmem hangi gün ölüm deðer tenime ve hangi hasrete vuslat erer bilemem
kendi gölgesinden korkan biriyim þimdi kederlerim sevinç ararken sen gözlerimde söyle kaç sevdalý nasýl avutur kendini umtlarýn bir bir solduðu mavilerinde
// þimdi..herkes gibi bende kendi hasretlerimi uyutmaya çalýþýyorum dizlerimde // Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.