Şiir Küfürbazlarına

’Doðrularý söyledim kimseyle yok bir derdim
Meþhur savaþ baltamý bu gün topraða verdim’

Demiþtim lâkin

’Yaþadýðým mekânlarý temizlemek için þerden
Savaþ baltamý çýkardým bu sabah gömdüðüm yerden’

Demek zorunda býraktýlar

----------------------------

Ey yüreði fitne fücûr ateþiyle yananlar
Edebimden sustum diye korktuðumu sananlar

Yaradandan gayrýsýnýn karþýsýnda pusmam ben
Bunu sizler istediniz artýk asla susmam ben

Ne zaman az geri dursam mutlak biriniz çattý
Bununla da yetinmeyip þiire küfür kattý

’Çek kalemini gel’ dedim karþýma çýkmadýnýz
Mermi hep sýrtýmdan geldi alnýma sýkmadýnýz

Kalemimi kuþanýnca korkup kaçýyorsunuz
Ne zaman silah býraksam savaþ açýyorsunuz

Ortalýðý kirletmenin var mýydý bir âlemi
Yazmayý bilmiyorsanýz atýn elden kalemi

Edebiyat edep ister sövmeyle þiir olmaz
Gürül gürül akmak gerek damlayla havuz dolmaz

Bir türlü anlayamadým peþindesiniz neyin
Eðer bir sözünüz varsa mertçe yüzüme deyin

Öyle taþlama yazýn ki sözlerimi yutayým
Okuyanlarla beraber ben de alkýþ tutayým

Ya gelin efendi gibi derdiniz neyse kusun
Ya da tutup dilinizi sonsuza kadar susun.

24 Aralýk 2010


.

Sosyal Medyada Paylaşın: