YAĞMUR
Ne yerdeyim ne de gökte
Aklýma geldi yine tüm sevdiklerim
Ýsyan ettim yine bu akþam
Beni uyutmayan yaðan yaðmura
Ne zaman yaðmur yaðsa aklýma hep sen gelirsin
Zaten gözyaþlarým yaðmur olmuþ
Hatýrlar mýsýn ilk tanýþtýðýmýz günü
Islanmýþtýk yaðmurda
Havada çok soðuktu
Üstüne de kýþlýk bir þey almamýþtýn
Ýkimizde ýslaktýk üþüyorduk
Yýkýk bir barakada ateþ yakýp ýsýnmaya çalýþmýþtýk
Önce utanmýþtýn sonra
Mecbur oldun ýslak elbiselerini çýkartmaya
Oturdun ateþin yanýna saatlerce konuþmadan
Rüzgarda çýkmýþtý yanan ateþi söndürdü
Ortalýk da zifiri karanlýk yanýma geldin
Sarýldýn bana titriyordun korkudan
Sýcaklýðýn bütün bedenimi sarmýþtý
Dudaklarýnda titriyordu
Seviþtik seninle sabaha kadar
Yaðmurda dinmiþti
Söz vermiþtik birbirimize ayrýlmayacaðýz diye
Sen gittin ya yanýmdan güldüm kendi kendime
Rüzgarý çok sevmiþtim
Yýllar geçti senden bir haber alamadým
Koca aþkýmýz bir küçük kalp de miydi ?
Yaðmurlara isyan ediyordum
Yinede seni bana getiren yaðmurlara þükürler olsun
Hamza ASAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.