Lütfunla Varız Ya Rab

Küçüldüm
Küçüldüm öylesine ki
Bir nokta içinde bir noktayým.
Ne bir cüssem
Umudum ne hayalim kaldý.
Sevgili diyecek
Sözlerim soldu.

Nasýl çekildi içim böyle
Ne yana dönsem her þey Allah diyor
Her ayetin üstünde
Rabbinle gör
Her þeyin kalbinde Allah var diyor.

Sevgili Züleyha
Bak gördüm içini
Seni Senden daha çok seven birini
Ýþte yaklaþ
Yaklaþ diyor Rabbimiz
Gönlünü temizle
Ne varsa dünyevi haz, neþe...

Unutma ki þunu da
Bu sözlere deðer biçilmez
Ebedi bir alem için
Ne fiyat bilinir
Ne ölçü verilir.

Kazandýðýn nedir Senin
Kýldýðýn namaz
Tuttuðun oruç mu?
Haydi onlarý bir yana koy
Sonra bir nefeslik varlýðý...
Allah’ým ne büyük lutfun
Sen var ettin
Sen yolumu gösterdin
Lutfunla yaþýyorken
Daha neler neler dileyeyim.

Rahman ve Rahimsin
Sýnýrsýz bir verensin
Herþeyi en güzel takdir eder
Adaletle hükmedersin.

Yanýldýk
Geçici aþklarla oyalandýk.
Elbet onlarda bir güzel nimet
Þükrümüze þükür ihsan et.
Ama unutmayalým,
Her þey Seni gösteren iþaret.
Senin ilminin bir remzi onlar
Görmeyen göz, duymayan kulak
Allah’ý bilmiyorsa neye yarar.

Evet
Sen buyuruyorsun ayet ayet
Biz kuru bir beldeye indiririz rahmeti
Ve toprak dirilir, yeþerir ya
Ýþte vahiy gönlümüze inen rahmet
Ya Rab
Ölü olan ruhlarýmýzý
Vahyinle imar et.

(Aralýk 2010 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: