harman yeri yüregim bir arena þimdi. toz,kin ve kan içiçe kalem diye kýlýcýmdan kan damlar. kemik sesi feryadlara karýþýr ya düþ kýlýcýmdan damla damla kan gibi, ya düþ gözlerimden damla damla yaþ gibi. kirli su ile kurtlu ekmek hediyen, leþ kokulu fare çoklu odalar. döl kokulu kirli tahta yataklar, kýrbaç ile hep oynanan acýlar, ya düþ kýlýcýmdan damla damla kan gibi, ya býrak düþeyim gözlerinden damla damla yaþ gibi. nefretime acýlarý katarak güclendim, tek,tek yendim arenada ben kaldým, son hedefim sensizlighe uzan mak. ihtilalim sona geldi az kaldý, ya düþ kýlýcýmdan damla damla kan gibi, ya da býrak artýk düþeyim gözlerinden yaþ gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.