Her þey karmakarýþýk Ýstanbul denen devi Sýkýþtýrýp duruyor insanoðlu durmadan Ýnsanlar çýkýp gelmiþ Ýstanbul’a sormadan Her kafada ayrý ses uðultu sarmýþ evi
Her þey karmakarýþýk yollar olmuþ kördüðüm Gündüzün yorgunluðu güneþin sönüþünde Otobüste uyuyor beden iþ dönüþünde Mahþeri kalabalýk gece gündüz gördüðüm
Her þey karma karýþýk standardý yaþamýn Diple tepe yan yana sessiz bir bekleyiþ var Gece boðazlar sarhoþ varoþlar sessiz duvar Duvarýn çatlaðýndan kaný akýyor gamýn
Her þey karma karýþýk gücün hakimi meçhul Adalet denen güzel uðramamýþ bu kente Yaðmurlardan sadece güçlüyü korur tente Nerde yaþanasý kent nerde eski Ýstanbul
Her þey karma karýþýk gemi kaptaný cahil Güç güçlüye tepside sunulan fýrsattadýr Sanýlmasýn kurtuluþ örgütsüz feryattadýr Kabullenmiþ yürekler hüzün yaþama dahil
Her þey karmakarýþýk gördüm ki Anadolu Bir lokma ekmek için Ýstanbul’a taþýnmýþ On beþ milyon adýmla altýn yollar aþýnmýþ Bir garip insan seli kaplamýþ Ýstanbul’u
Nerde eski Ýstanbul bahçelerinde güller Bir yumuþak aydýnlýk parlardý tepesinde Bitmeyen þarkýlar var dalgalarýn sesinde Martýlarla dans eder boðazýnda bülbüller
Coþari’nin gözünü Ýstanbul ürkütüyor Ýstanbul dünya kenti Ýstanbul þahsa özel Lakin yaþamak deðil bu kenti gezmek güzel Bundandýr ki Samsun’um gözlerimde tütüyor
23.12.2010/ istanbul
Ýbrahim COÞAR Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.