İSA KAYACAN

Tevekkül, tevazu bu kadar sana
Yakýþtýðý kadar uymaz insana
Seninle tanýþmak onurdur bana
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Ahmet Yesevi’nin Alp’i, Eren’i
Gönlün gibi açýk tut pencereni
Türk gibi yaþayýp ömür süreni
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Hamurun mu baþka, baþka mý mayan?
Her mevsim taze gül, rengi solmayan
Sen ey gönül eri, ey soylu noyan*
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Seni övmek haddim deðildir asla
Kaya-Can da bulur bu ihtirasla
Gel açýk alnýný göðsüme yasla
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Senin sohbetinle geçen her zaman
Beynime nakþolur unutulmaz an
Burdur efsanesi Ýsa Kayacan
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Hangi sihirli el beledi seni
Özüne döndürdü eledi seni
Unutmak mümkün mü ebedi seni
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Mustafa haddini bil de kelam et
Yüce Rabb’im sana versin selamet
Mektup ulaþýnca bize selam et
Uzat ellerinden öpeyim aðam.

Noyan: bey, baþkomutan

Çanakkale 24/12/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: