Herşeyi ansızın siliveren kalem kaderi baştan yazar mı ?

Kalmýþým kuru kýrýlan yüreðin yamacýnda;
Ne bir dere akar yakýnýndan ;
Ne de vefa gelir uzaklardan.
Yazý beklemek benim iþim olsun ...
Sonbaharý geçmiþ kýþý bulmuþ herþeyde .
Bilmek zor deðil sevgiyi .
Yaþamak lazým o çarpýntýlarý.
Evine kapanmýþ sevinçlerim ;
Güneþin doðmasýna daha var belkide ;
Yapraklar savrulurken etrafa...
Bende isyaný koparmýþým mevsimlerime.
Küskün mü mutluluklar bana ?
Penceremde oturdum hala ,
Gelmeyen yazýmý bekliyorum.
Açmayan çiçeklerime üzülüyorum.
Elimde ümitlerim dönüp durmaktayým ;
Talihi dönmeyen dünyamda !

Sosyal Medyada Paylaşın: