GENÇLİK.

Hüzün bahçesinin, biterken ömrü.
Soldurdum bahçede, açan son gülü.
Döküldü yapraklar, soldu o güzel.
Ýþte hayat böyle, dökülür gazel.

Genç olan düþünmez, yaþlanacaðým.
Ben gülden güzelim, solmayacaðým.
Aynalar onunla, dost olur her gün.
Günler geçer gider, gül solar bir gün.

Saçlarýn bembeyaz, belki dökülmüþ.
Alnýnda kýrýþmýþ, belin bükülmüþ.
Hani o güzellik, nerede kalmýþ.
Yaþlanmýþ bedenin, kendini salmýþ.

Savrulur peþinden, kuruyan yaprak.
Bekler misafiri, dostumuz toprak.
Nafile kadere, bak karþý çýkmak.
Geldik gidiyoruz, sonumuz toprak.

Kýsaca anlattým, bu böyle olur.
Güzellik ve gençlik, bir gün yok olur.
Lakin iyi ahlak, kolay bulunmaz.
Yaptýðýn iyilik, asla kaybolmaz.

Bizlerden sizlere, bu tavsiyedir.
Hakk yolu yolcusu, gönül sesidir.
Bunlarý yaþadý, söylüyor þair.
Türkmendaðlý gençlik, akan bir nehir.

HÝLMÝ CAN.
4.AÐUSTOS.2009.


(3053)

Sosyal Medyada Paylaşın: