Bakarak kýzýl ufka maziye daldýðýnda, Ýçinde ki feryatý duyarsan sana yeter. Þu cihanda yýkýlmýþ virane kaldýðýnda, Ara sýra sesini duyursan bana yeter...
Ayrýlýk rüzgarýyla savrulsan yelden yele, Ayrý ayrý yerlerde dolaþsak ilden ile, Sevginin eseri bu, çekeriz bile bile, Sevgiyi sýrtlayarak buyursan bana yeter...
Ne çýkar olanlarý sen sayýyorsan hiçe, Gökyüzüne savrulsun uykularýn her gece, Yakasý bir araya gelmiyorsa böylece, Ay-serdiðim gecede uyursan bana yeter...
Dilinde damaðýnda kalmýþise lezzeti, Karýþmýþtýr mayana o yürek olmaz katý, Yakýþtýrdýðýn gibi öylece kalsýn adý, Sen sevmeyi bilendin diyorsan bana yeter...
Bir ömre mi yanmalý, yoksa sensiz yýla mý? Muhabbet yok olmadan tüketmiþsek kelâmý, Son yola çýktýðýmda duymamýþsan salâmý, Mezarýma beyaz gül koyarsan bana yeter...
Ayser ÖZBAKIR Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.