Açýp’ta sinemde ki yaralarý, Giyip’te ardýmdan siyahlarý, Her gece baðlayýp’ta karalarý; Asker oldu diye oðlun, AÐLAMA ANAM...
Piþirip’te bekleme beni,sac’ta ekmeði, Kýzartýp’ta saklama bana,fýrýnda böreði, Elbet vardýr yavrunun da bir bildiði; Gurbet elde diye evladýn, AÐLAMA ANAM...
Son kez gözlerime bakýp, Çeyiz sandýðýmý kucaðýna alýp, Bembeyaz gelinliðime sarýlýp; Gelin oldu diye kýzýn, AÐLAMA ANAM...
Ecel geldi diye kapýma, Kastetti diye emanet canýma, Kara kara giyinip’te mezarýma; Toprak oldu diye yavrun, AÐLAMA ANAM...
Vataný bekler iken dað baþýnda; Bak oðlun tam yirmi yaþýnda. Son nefesim olsa da kör bir kurþun da; Þehit oldu diye oðlun, AÐLAMA ANAM...
Serhat yazdý diye sana bu þiiri; Sanma ki dönmeyecek bir daha geri. Ýnan çok sevdim ben o þirin yâri, Aþýk oldu diye ozanýn, AÐLAMA ANAM...
SERHAT ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat ERTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.