Aklýmý baþýmdan alan yar sensin
Dilimde iki kelime can sensin canan sen
Vurulsam düþsem yara sensin kan sen
Sorsalar kim diye sevda sensin aþk sen...
Zifiri karanlýklarýmda yýldýzým sensin,
En kuytularýmda biriktirdiðim sevda kokan rüzgarým,
Avuçlarýma kýnalanan gelincik tutkularým,
Can çýðlýklarýnda yüreðime sardýðým sensin...
Aklýmý baþýmdan alan sensin,
Canýma can katan yarim sen,
Dünüm, bugünüm, yarýným,
Adýna hasret koyduðum sensin...
Sus olsun bakýþlarýn gecenin dudaklarýna,
Aman verme sakýn ayrýlýðýn saðnaklarýna,
Heran soluk soluk satýrlarýma,
Nakýþ misali iþlediðim sensin...
Bu can fedadýr birtek sözüne,
Herkes gitsin bir sen gitme,
Hüzün gibi her gece gözümde,
Yaðmur olup çoþan sensin...
Özgürlüðümsün yakamoz saatlerinde,
Öpücüðümsün ayýþýðý gülümsemelerine,
Ba/harlar açan gönül iklimlerimde,
Rengine sýnýrsýzca boyandýðým sensin...
Tutsaklýðýmsýn baktýkça gözlerine,
Severek çekilen tek ceza sensin,
Mahkum etsinler beni sevgine,
Bin yýl zindan desinler, yattýðým sensin!
Esmer tenli dokunuþlarla,
Parmak uçlarýma biriken zülâl,
Ömre bedel bu hüzzam sevdaya,
Sonsuza kadar sükûtum sensin!
Özlenensin can bedende durdukça,
Son nefese kadar taki bu kalp durunca,
Ýyi bak görürsün mezar taþýmda,
Býrak yalan dünyayý ahrette sevdiðim sensin...