dedimki kaderime gelme üzerime üzerime el atma yalan dünyada iplik üzerinde kurdugum düzenime sallama beni dü$erim ate$ler üzerine ihtiyacim var bacima karde$ime kuzenime
hayat agacim varmi$ su vermeyi unuttum dalinda acan cicekleri kuruttum kendime ucu bucagi görünmeyen cikmaz bir yol tuttum kimin dostum ,kiminse dü$manim oldugunu unuttum
sarildigim dallar birbir kurudu belki kaderimin istedigide buydu beni acimasiz karanlik gecelerde kader mahkumlari gibi dört duvarlar arasinda yanliz koydu
aklim ba$imda degil gelen gecen hayallere kimlik sorarim yalandanda olsa anam babam bacim diye onlara kucak acarim i$ikli odalara girince tanimadigim yüzleri görünce cin tutmu$ gibi kacarim sonum hic iyi görünmüyor ,bu gidi$le bir sonraki ya$ima ölü cikarim
gurbetin soguk ve karanlik gecelerinde ruhlarla konu$uyorum kimi terkedipde gelmi$ benim yanima diye utana SIKILA soruyorum gün geliyor cardaklardan bo$alan yagmur sulari gibi oluyorum bagzende kuraklikdan catlami$ kizgin topraklar gibi alev alev yaniyorum
beni öldürenler gülüyormu bilmek isterdim yanlarina sessizce gidip dinlemek isterdim ellerine sarilip patlayan volkanlar gibi cigerlerini yakmak isterdim aci cekmek nedemekmi$ ,yüzlerine haykirarak söylemek isterdim
haberiniz olsun ben artik bu yalan dünyada yokum hasret oklarini bir bir yedim yüregimden ,ac degilim size ben TIKABASA tokum alin o gölgelerinizi,seslerinizi karatopragin bagrina utanmadan sokun elveda ya$ayamadigim duygularim, bu canda, bu bedende, bu ruhda ben artik yokum Sosyal Medyada Paylaşın:
yaban gülü(gurbetbaci) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.