T Ü R K Ü L E R İ M

Çatlak dudaklarýmda en etkin ilaç
En yanýk þarkýlarýmdýnýz aðýzýmda mýrýldandýðým.
Kurak topraklarda Ayþe’ler,Fatma’lar
Arýlar gibi hünerli elleriyle çalýþýrlardý gün boyu
Arkasýndan bir ter,bir dað yeli
Ölesiye hastalýða tutulurdu...

Baþýndaki yazmasý yýrtýktý Elif kýzýn
Tüm ümitler geleceðe sarmaþ-dolaþtý.
Sen ki türkülerim
Onlarýn biricik düðün merasimlerinde
Kýrk gün,kýrk gece söylenecektin
Öyle bir baðlanacaktýlardýki sana
Bir asýr dillerinden düþmeyecektin...

Ben geldim diye bu þehre
Sen de düþüp geldin ardýmdan.
Sersefil arajman olup
Ýçtiðim rakýlarýma meze oldun...
Olmamalýydýn
Terketmemeliydin ýraklardaki Elýf kýzý,
Onlarýn mutluluðunu
Zamansýz koparýlan çiçekler gibi koparmamalýydýn,
Yüreklerindeki görkemli sevinçlere
Bir kibrit çakýp yakmamalýydýn...

Þimdi seninle alay ediyorlar türkülerim
Gülüp geçiyorlar her bir naðmelerine
Beðeniyor musun yaptýklarýný?
Bu rezaleti kabul ediyor musun?...
Bir de yetmezmiþ gibi
Yuh çekilip lanetleniyorsun...

Oysa senin yerin baþkaydý ýrak iklimlerde
Anadolu kýzlarýnýn düðününde söylenirdin
Hem de bir fidana su verir gibi öyle içten,öyle yürekten.

Seni ben bestelerdim üç telli sazýmla
Olduðun gibi yazýlýrdýn
Yarý kuru çimento kaðýtlarýna,
Gökyüzü bile aðlardý hüngür-hüngür
Kupkuru topraklara...

Temmuz 1978-Bünyan




Esat Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: