yoruldum caným be böyle uzak sevdalardan umutsuz mevlalardan baþýmý yastýða koyupda hayeline dalýp uyumaktan yorldum ben yoruldum neden gidip de kapisini çalýpda giremiyorum içerý niye sarýpda kollarýma okþayamiyorum saçlarýný niye paylaþamiyorum sevaplarýný günahlarýný caserettimmi yok yoksa habersiz oluþunmu baðlýyor kollarýmý inan adýný koyamiyorum olmaz diyorum olmaz su yarali yureyime yüklüyorum bütün acýlarý bazen düþünuyorum niye cýkýp gitmiyorum yasadigi þehre karþýma cýkana kader basmak geliyor her kapýnýn ziline iþte ben geldim canim dayanamadým hasretýne beni birþeyler baðlýyor olmaz diyor olmaz yapamam ya hadi birde beni kabul edip almasa içeriye iþte ozaman yýkýlýrým dayanmaz þu yaralý yüreðim bu acýya inan caným seni öyle özlemiþimki bir bilsen sen dahi dayanamazdýn bu hasrete sen koþar gelir girerdin þu yarali yüregime inanki muhtacim senin sevgine
nihat demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
birkul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.