Ben aþka yaklaþtýðým kadar saplandým bataklýða Ellerimde alabildiðince umut Saçlarým savruk rüzgar boyunca Bir ses duyup kulak vermiþ gibi kýsýk gözlerim Yine sönmenin hüznünü yaþar bilmem kaç hatýra
Gün gelip ayný yere dönecek o emsalsiz elveda Ýþte bak orada yine buruk, ürpertili bir ten Boynu kýrýk kim bilir kaç kasýrga önceden Yüzüne güneþ çalmýþ ve yýkýlmamýþ hatta Göðsünü gere gere ilerliyor kýzgýn balçýkta
Ve siz geçmiþ günlerin perdesinde gizli hâlâ Gizli ama aþikar yalnýzca ilelebet suskun Bilirim içten içe yanýyor hem de mahzun Ateþ misali, dizlerinden gömülmüþ topraða Ben mi yanacaðým bu çamur alevde illa her defa
Sosyal Medyada Paylaşın:
a s l ı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.