‘Sevmiyor’ çýkmadý dilimden ey gözleri mahmurum, Belliki bu papatyada oldu senin mahkumun... Zihnimde güvercin kanatlý alevden kelepçe, Dudaðýmda hala seviyor-sevmiyorlu bilmece...
Her papatya yapraðý yüreðime batar gizlice, Sözlesene sevdiðim bu ýzdýrabýn adý ne? Sihrengiz bir hayalin baþrol oyuncusuyum, Bilmediðim bu yolun ömrümce yolcusuyum.
Gelsende gelmesende bir, ben hüzne komþuyum, Beni hiç sevmesende yakýnýnda mutluyum. Varlýðýnýn olmadýðý yer maphushanedir bana. Tüm dünya sizin olsun, onu almayýn ama... Papatyaya kanmazdým bir gül versen bana...
Kübra OKUDAN 25.10.2010/ 22:54
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÜBRA OKUDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.