Bir ayrýlýk akþamýydý iþte... Hava çok soðuktu, Karla kaplýydý bütün þehir, Evlerinin hemen altýndaki parkta Onun penceresi manzaralý bir banka oturmuþ Aðlýyordum... Üþüyordum... Saat hüznü kaç geçiyordu hatýrlamýyorum ama Daha ayrýlalý birkaç dakika olmuþtu galiba Eski günleri hatýrlýyor, aðlýyordum. Yarýnýn hayali yoktu o anda, Sadece dünleri hayal ediyordum, Eski günleri...
Hava çok soðuktu üþüyordum En son ona mesaj yazýyordum Hatýrlýyorum ’Parktayým, son kez göreyim seni’ demiþtim. Yolladým mý yollamadým mý bilmiyorum Sabah telsiz seslerini duydum Polisler, insanlar toplanmýþtý baþýma, Ayaða kalkmak istedim, kalkamadým. Sonra ’O’ geldi, Hatýrlýyorum O’ydu... Aðlýyordu, Bana sarýlmýþtý, Sýcaklýðýný hissettim, Ama sarýlamadým O’na ben... O aðladýkça caným yanýyordu, Susturamadým O’nu, Konuþamadým...
O’nun hýçkýrýklarý arasýnda belli belirsiz sesler duyuyordum ’Gözleri açýk gitmiþ’ dedi yaþlý bir teyze, Bir baþkasý ’Pekte genç yazýk’ diyordu, Arkalardan serseri diyen biri vardý, Sonra birkaç kiþi koluna girip O’nu benden aldý yine, Ona bakýyordum hala, Hatýrlýyorum, Üzerime gazete örtüyorlardý, Yüzümü kapattýlar en son, Ve kayýtlara donarak öldü diye geçti adým...
Bir ayrýlýk akþamýydý, Þimdi daha iyi hatýrlýyorum, O’na son kez mesaj yazmýþtým Yollamýþtým da... Ve son kez gördüm O’nu... Üzgünüm aðlýyordu, susturamadým, Kayýtlara donarak öldü diye geçti adým O’na sarýlmadan hiç ýsýnamadým ki ben zaten...
Bunu neden mi anlattým size, Yerin önemi yok Ýster park ister bahçe, Yaz kýþta farketmez, Ayrýlýk ölümdür bence... Ve biliyorum Burada da benim gibi O ayrýlýk akþamýndan sað çýkamayan insanlar var, Bedenen yaþayan Ama o akþam gözleri açýk giden çok insan var, Ben susmakla yaptým o hatayý, Giderken susuyordum Tutup kollarýndan dur diyemedim Biliyorum siz de diyemediniz... Hüzün gözyaþýnda gizlidir, Gözyaþý ayrýlýkta, Gözyaþý dökmemeniz dileði ile...
♥.KUR@LSIZ.♥
Sosyal Medyada Paylaşın:
MURAT AY .. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.