Dudaklar birbirine kenetlenir, Suskunluðun hüzünlü yalnýzlýðýnda, Düþünceler hapsolmuþ, Dil kýzaða çekilmiþ, Sözler ise sürgün gibi.. Hani söz gümüþse, sükut altýndý, Susan hep kazanýrdý, yalan mýydý? Savunmalar söze düþerken, Gözler yine hayallerle avunur gibi..
Aysel AKSÜMER
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aysel AKSÜMER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.