K A Y R A //

sandýðýn gibi deðil
ümidimi kesmedim henüz
aksine kamçýlandý
tasavvuru güç tahribatta kalbim
þimdi
nefes al ver kayra
gün
miadý dolan sokaklar gibi sessiz
taþ düþse zýplýyorum havalara
kurt kuþ özlüyor seni
tanrýnýn avuçlarýna býraktýðým ellerimden yakala
kendin ol göðsümde kayra
benliðini býrakýp ruhumun yangýnlarýna

þimdilerde
asude baharlara firari koþuyor mevsim
dolu yaðmýþ zambaklarým s.o.s çýðlýklarýnda
ay
göz altlarýndaki yorgun halkalar kadar yuvarlak
bak önünde durdum, sevdanýn aksak ayaðýyla
edep, kýþ uykusundan uyanmadý hala
tüm söylentiler ihanet kokuyor buralarda
ve münasip deðil bilmelisin
sana beni unutturan o beyaz tenli kadýnlar
bak aynaya
cehennemle cennet arasýndaki ince çizgide asýyorsun kendini
zavallýsýn aslýnda kayra

hanidir
har gibi yanan dudaklarýmýn sýcaklýðýna deðmemiþ tenin
sünepe bir akþamüstüne mi saklarsýn geliþini
bana mýsýn demiyor vuslatýn göðsüm yerle bir
amiane tabirlerle anlatýyorum seni bir yabancýya
salaþ meyhanelerin son deminde kýrýyorum kadehi
sesli aðlýyorum kayra
sulu sepken bir yaðmurda býrakýp kirlerimi

tut hadi
gecenin fönlü saçlarýndan tut
dudaklarýmýn nemiyle ýslattýðým rüzgara çevir sýrtýný
içini sývazlarken mumya yüzlü kötü karakterler,
bir karar ver
acýtýr yürek taþýný
gitmekle kalmak arasý med cezirler

koþma kayra yavaþça benim ol
sýrtýmdaki portakal kokulu çukurdan yakala belimi
ve
kus ellerimin çanaðýna mideni bulandýran piþmanlýklarý
ay yarý oldu
titriyor kalemim
birden fazla yemin bozdum, iman tahtamda
ölmedim
sensiz ölemedim kayra





Çiðdem Parlayüksel

Sosyal Medyada Paylaşın: