BU KAÇINCI ÖLÜMDÜR GÖZLERİNDE VURGUN YEDİĞİM

Ýçime ýlgýt ýlgýt akan bir kaynak suyusun
Ruhumda yanan kükreyen bir volkansýn
Sesin berrak sular kadar serin mi serin
Nefesin aþkla akan þelaleler kadar sýcacýk senin
Gülünce gözlerinin içi gülüyor güzelim
Ah benim þimal yýldýzým,ruhu özelim
Yakýyor tenimi senin bitmeyen özlemin
Bu yürek var ya bu yürek senin eserin
Gözlerimde bir damla gözyaþýdýr sevdan
Sevdanýn izini süren yüreðimdedir senin sedan
Bir ahusun aslanýn önünden kaçan çöllerde
Bir kuðu gibi süzülürsün yemyeþil göllerde
Sen bir nehirsin akýp durursun yüreðime
Senden bir hatýra kaldý þu ömrü nazenime
Bir gonca gülsün,açýlýrsýn gönlümde sonsuzluða
Bir fidansýn körpecik,dayanamazsýn susuzluða
Bir deryadýr gözlerin derinliklerinde boðulduðum
Bu kaçýncý ölümdür bakýþlarýnda vurgun yediðim
Saçlarýn rüzgarda esen bir sevda yelidir maralým
Dudaklarýn içimde açýlan bir gonca güldür edalým
Seni anlatmak þiirlere,seni yazmak þarkýlara ne mümkün
Ruhumda bir esinti,bir rüzgar misali kaldý kokun
Sevda masallarýma konu olmuþ,o gülen yüzün
Yüce ruhlardan alýnmýþ sanki,senin o asil özün

Nihat Gülle
Þair ve yazar
Sosyal Medyada Paylaşın: