ÖZDEN İÇERİ

Doðumdan ölüme, gidilen yolda,
Nice izler var ki, izden içeri.
Sollarý saðýnda, saðý solunda,
Nice yüzler var ki, yüzden içeri.

Ýki ayak yetmez, iki bacak ta,
Nice dizler var ki dizden içeri.
Kapalý tandýrda, sönmüþ ocakta,
Nice közler var ki, közden içeri.

Kývrýmlý büklümlü, sarpta yokuþta,
Nice düzler var ki düzden içeri.
Daðýn doruðuna o dik bakýþta,
Nice gözler var ki, gözden içeri.

Adýna ben denen köprü geçilse,
Nice bizler var ki bizden içeri.
Çoðul; tekil olsa, bir sen seçilse,
Nice sizler var ki sizden içeri.

Ýlk baþý bilmeye, sonu bulmaya,
Nice çözler var ki çözden içeri.
Üç mevsim geçirip kâmil olmaya,
Nice güzler var ki, güzden içeri.

Belalarla dolu, zor bu güzergâh,
Nice gizler var ki, gizden içeri.
Her zerre aslýna, olsa da agâh,
Nice cüzler var ki, cüzden içeri.

Yaralýnýn sözü gelse de dilden,
Nice sözler var ki, sözden içeri.
Diyemem “özümü buldum gönülden”
Nice özler var ki, özden içeri.

20.12.2010…Mustafa YARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?