Korktum
bir karanlýk içi su dolu
nefes bile almadýðým daracýk
biraz palazlandým bastým tekmeyi
bir daha bir daha en sonunda
pes etti zaman hadi vakit tamam
gözlerimde adýný sanradan öðrendiðim
bir ýþýk hemde sýcak güneþ
korktum aðladým karanlýðýmý aradým
sýcaklýðý biraz korkumu aldý
aydýnlýðý yeni yüzleri seçmemi saðladý
korkumu yendim ve acýktým aðladým
aðladýkça karným doydu doydukça
aðladým aðladým sýrf yemek için
yemegi sýraya koydular ve her zaman
aðladýðýmda vermediler üzüldüm
zamaný tanýdým kýzdým ama sonra
sevdim düzen vardý onda istemeden
olan birçok þeyde karýþmýþtý zamana
ellerimden tuttular ayakta durdum
býraktýlar düþtüm korktum aðladým
aðlamak çare degilmiþ kendi ayaklarým
üstünde durmaya baþladým ve koþtum
yarýþmayý öðrendim kaybettim korktum
hepsi inasandý benim gibi azmettim
çalýþtým korkularýmý yendim ve geçtim
þimdi en önde bendim ama yalnýzdým
içimde bir kýpýrtý sýcaklýk aþký öðrendim
sevdim emek verdim terk edildim korktum
sevmeyi sonra güvenmeyi ve kalýcý degerleri
öðrendim güvenin ardýndan sevdim kokladým
aþký ve insan teninin kokusunu içime çektim
o koku ruhumu satýn aldý esir etti korktum
gözlerim evreni ve sonsuzluðu gördü korktum
tanrýyý keþfettim yaradaný ve sonsuz gücü
okumayý yazmayý doðruyu yanlýþý ve adaleti
doða gerçekleri iþlerken beynime ,hayat
þeytanla iþbirliði içinde hep renklere boðdu
düþünmeyi keþfettim düþündüm ve korktum
gerçeklerin lezzetinde tatlý ile acýnýn varlýðýný
hayatla yok olmanýn geceyle gündüz kadar
gerçek olduðunu ölümünde bir lezzet olduðunu
ve insan dogunca harcadýðýnýn hayat olduðu
sevsende sevmesende sýra sýra karanlýða uðurladýðýný
her nefesin hayattan çalýnan zaman olduðunu
varla yok arasýnda sadece bir ruh kalacagýný
saattin zamanýn kalbin duracagýný ölümü tadacaðýmý
korkunun boþ gözyaþýnýn isyan hayatýn bir rol olduðunu
anladým ne için yaþadýðýmý anladým korktum hemde çok
korktum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.