Bir Garip Menekşeyim

BÝR GARÝP MENEKÞEYÝM
Dað eteklerinde açan yalnýz bir menekþeyim.
Gecelerin meftunu gündüzleri düþteyim.
Ne doyasýya yaþar, ne de yerim eþerim
Ben iþte öyle dostum garip bir menekþeyim.

Hiç mutluluk görmedim, görmeyi de bilemedim,
Her karþýma çýkandan da iyilik beklemedim.
Heba olmuþ gençliðime hiç deðer vermedim.
Ben iþte öyle dostum, garip bir menekþeyim.

Kimi zaman aðlarým, gözyaþlarým sel olur.
Bazen de kurumuþ çölde, garip bir serap olur.
Ömrümce göremediðim tatlý bir rüya olur,
Ben iþte öyle dostum garip bir menekþeyim.

Hayata baðlanmadým, onsuzda yapamadým.
Her gecenin sabahýnda bir kandil de bulamadým.
Sevgilinin gözlerinde, bir ýþýk da olamadým.
Ben iþte öyle dostum, garip bir menekþeyim.

Ellerimde kelepçeler, ayaðýmda prangalar,
Kalbimde bir bilsen ne derin yaralar var.
Siyah bir kaðýtla, bitmiþ bir kalemim var.
Ben iþte öyle dostum, garip bir menekþeyim.

Kelimeler yetmiyor, dilimse dönmüyor,
Ýçimden geçenlere, kaðýtlar hiç yetmiyor,
Bir aþkýn uðruna ne çiçekler soluyor,
Ben iþte öyle dostum solan bir menekþeyim.


--------------------------------------------------------------------------------


Sosyal Medyada Paylaşın: