Bir Ses Ver
Bir Ses Ver
BÝR SES VER
Adýn aþktý sadece yüreðimde,
Gözyaþý ile ýslanan yastýðým þahit.
Bir de duvardaki resmin sol yanýmda sýzýn.
Aþký bana sorma!
Her köþe baþýndan çýkýp geleceksin diye bekliyorum.
Seni kaybetmekten korkuyorum bir ses ver bana
Bu sevgi ikimizin…
Sahibi sen ve ben…
Mutluluða gölge düþürmeden
Geleceksin deðil mi?
Korkuyorum gecenin sessizliðinden,
Her þeyden…
Senin olmadýðýn yerde üþüyorum.
Hafiften bir yaðmur baþladý.
Þalýmý omzuma aldým.
Ay sanki ikimiz için parlýyordu…
Geceye inat;
Seni bekliyorum.
Zamaný durdurmaya gücüm yetmiyor.
Biraz sonra güneþ doðacak,
Kar tanesi gibi eriyip yok olmaktan korkuyorum!
Tan aðarmadan,
Bu rüyadan uyanmadan gel!
Buz tuttu yüreðim…
Yaðmur þiddetini artýrdý,
Gücüm kalmadý,
Yeniden sensiz bir güne katlanamam!
Ýkimizin rüyâsý;
Hayallerden gerçeðe bu kadar yaklaþmýþken…
Býrakma tut ellerimden!
Dünya umurumda deðil,
Ýnanmak istiyorum beni sevdiðine…
‘’Ben de seni seviyorum’’ demeni bekliyorum…
Geleceksin deðil mi?
Bu son olsun,
Korkularým bitsin,
Sesini duyur bana
Geçit verme ayrýlýklara…
Hüzne dönüþmesin hayaller,
Bir köprü kuralým sevdâmýza
Bir ses ver kulaklarým çýnlasýn!
Yaðmurlarýn yýkadýðý
Pýrýl pýrýl bir dünya,
Güneþin gülen yüzü,
Bizim için aþkýmýz için parlasýn.
Sabrýn ödülünü bekliyorum…
Geleceksin deðil mi?
Saniye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.