ben bana yargýç olurum bundan sonra
kalemimi kendim kýrarým
bu ruh fazla iyi bu bedene
saðlam bir azý diþi gibi
kerpetenle koparýlsýn bu ruh bu bedenden
yakýlmalý bu beden
hemde...
taksimin göbeðinde
iðrenç bir koku sarmalý tiksinilmeli
burunlarýna mendil basmalý
sosyetik nazerenler
cesetime bakan herkes küfürler savurmalý
hemde ne küfür
kulaklarýný týkamalý anneler çocuklarýnýn
cesedimden çýkan dumanlar kaplamalý gök yüzünü
ve simsiyah bir kar yaðmalý o gece
istanbul’a...
gidiþinin yasýný tutmak için
siyaha bürünmeli ki
istanbul
iþte o gün anlarlar kaldýrýmlardaki
ayak izlerinin beni nasýl
ezdiðini...
ve bir kar yaðmalý istanbul’a
gayri meþru sevdalarýn piçleri bile
kar topu oynamalý simsiyah karlar üzerinde
bu gece...
öyle bir yakarýþ olmalý ki bu
nasýr tutmuþ bütün yürekler aðlamalý
erini kaybetmiþ yeni gelin gibi
üzerinde gece karasý bir elbise
salya sümük bir mendil dayamalý
gözlerine Ýstanbul bile...
ertankorkuç
onsekizaralýkikibinon