Gözlerine bakarken

Belki de geliyorsun...
Adým adým ayaklarýn atýveriyor canevime
Sokuluyor yüreðin bir dünyadan dünyaya
Belki yazdýklarým çok cansýz kalacan yanýnda
Hiçbir duyguyu yansýtmayacak bir an için
Ama kalbin izin verdikten sonra aþk barajýnýn kapýlarýna
Açýlýverecek ve çalýþacak sevgi türbinlerin
Benden yana...

Bir günü daha yiyen zamana küseceksin belki yine
Belki de seni halsiz düþüren sebebe kýzacaksýn gözlerinle
Bembeyaz kanatacaksýn gözlerini her seferinde
Ama düþünmeyi unutma yine gülbebeðim
Seni her halinle seven bir ayna varken þimdi
Küsme dünyaya,küstürme akþam çiçeklerini
Sözüm ona,aþkým adýna...

Unutmalara da kanma gülüm...
Sebepsiz katlanýlmaz deme her anda kendine
Kafanda ki tüm þüpheleri yakayým kalemimle
Ben,sadece seni sevdiðimi söyleyeyim
Gözlerine bakarken,
Sen ve tekrardan,
Hayata,hayat gibi gülümserken!

Belki de gelmeyeceksin...
Adým adým gidecek ayaklarýn yataðýna
Kalbin üþüyecek ellerinde ve ellerini gizleyeceksin
Korkacaksýn yine herþeyden
Tükenecek bir hayattan býkmanýn yolunda gözünü açmaktan korkacaksýn
Ve daha söylemekten çekindiðim bir sürü korkudan korkacaksýn

Ama bil ki;
Korkularýn kadar benim de umutlarým var yaþamaktan yana
Ve umutlarýn kadar da korkularým var yanýmda
Ve sen olmazsan bir gün yanýmda;
Ne korkularým olacak hayatta ne de umutlarým
GÝdeceðim kýsacýk yolda....


Ve sevmeye eðer hala yürekli olduðumu düþünüyorsam;
Bil ki;
Seni,
Hayalsiz býrakmayacak kadar seveceðim...
Ta ki seni görmeden yiteceðim kabuslarýna dalsan bile...

Sosyal Medyada Paylaşın: