Bu hal ve ahval üzre şimdi nasıl yalvarayım!

Aðrýyan baþým, kuruyan bir baðrým var
Yýllardýr ne gözyaþým akar, ne gül kokar
Ne kadar kaçsamda hayli bizarým ey yar
Akþam sabah hazan, kar yüreðime yaðar






Ne kadar sefil olsam kepazeliðimi ansam
Nefsin kibirini bir bir acýyla yudumlasam
Sýzlayan gönlümü suskun dilimi býraksam
Umman elinde ruhumu yýkayýp arýndýrsam






Ey Allahým mühlet verirsin ve beklersin
Sen maðfiretin ve rahmetin tek adresisin
Ne kadar mahcubiyetim varsa da bilirsin
Rabsin, sahibsin, meliksin, hakikatimsin






Yýllar nasýl geçti, ruhum esaret içindeydi
Bir ömür sahnesi anbean aþksýz sahnelendi
Sevdan nasýl bilinmedi, aþk nur-u rahmetti
Nefes müddettliydi, kalbim bunu farketmedi






Güç ve derman senindir, manalar esinindir
Dilegelen ne varsa imtihan için vadedilendir
Aþk neden ruhumu cezbeden irfaný taksiþmdir
Ýnsan farký aþk ile farkeden sanatçýnýn nefesidir






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: