KENDİNDEN KENDİ PEYDA
Daðlar bile taþýmaz, yüklendiðim vebali.
Ve nefsime zulmettim, zalimlerden oldum ben,
Sorgulara çekildim noktasýndan virgülden,
Ýflas edip tükendi, bedenimin mecali.
Ýflas edip tükendi, bedenimin mecali,
Yaþýyorken kaybettim, kendimdeki kendimi,
Aradým bulamadým aynalarda rengimi,
Nerde nasýl doðmuþum, nasýl gördüm zevali?
Nerde nasýl doðmuþum, nerde gördüm zevali?
Tekrar mý vücut buldum, bu görünen benmiyim?
Evvel ayrýk otuydum, þimdide gülþenmiyim?
Kim nasýl takas etti? Haram ile helali.
Kim nasýl takas etti? Haram ile helali,
Doðu batý uzaktý, aydýnlanmýþ karasý,
Beyazlara bürünmüþ, iki yakýn arasý,
Âlem ile insandan zahir olmuþ Cemali.
Âlem ile insandan zahir olmuþ Cemali,
Yüce peygamber bize “cüz külün ayný” demiþ,
Her fiil sýfatýyla, Zatýndandýr cümle iþ,
O azameti Kibriya, batýn imiþ Celali.
O azameti Kibriya, batýn imiþ Celali,
Muhammed’din nurundan, her zuhur her tecelli,
Vücub imkân tevhidi, Ýllallah’ta temelli,
Her varlýðý kaplayan Ulûhiyet Kemali.
Her varlýðý kaplayan Ulûhiyet Kemali,
Bilinmektir muradý, neylerse güzel eyler,
Bize insan ad olmuþ, yaralýdan o söyler,
Kendinden kendi peyda, mümkün deðil melali.
18.12.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.