Uykumu kör kuyulara attý gece... Ve bir gözleri yaldýzlý yare yandýrdý beni! Çaresiz býraktým kendimi boþluða Uzun akþamlarda batan güneþi seyrettim Dönüyordu dünya soluk soluða...
Türküsünü þiirimde unuttu bir çoban. Tekrarsýz anýlarda çoðaldý özlemim! Bu mudur ey felek beni yýldýrmak için çaban?! Tutuþur göklerin kýzýllýðýnda gözlerim...
Onur Korkmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalemi kırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.