SOKAKTA YATANLAR.
Karanlýk hüzünle, çöker üstüne.
Acýmasýz düzen onlarý ezen.
Fitil fitil iþler, þu yüreðine.
Evsiz olanlardýr, sokakta gezen.
Parkta bir kanepe, kýrýk ve tahta.
Bir aðacýn altý, ot ile toprak.
Sokakta yatanlar, olmaz mý hasta.
Bazen çullu yorgan, eski bir yatak.
Sabahýn ayazý, iþler içine.
Büzülür zavallý, iki kat olur.
Kaybettiði þeyler, çökmüþ döþüne.
Sokak köpekleri, onlarý bulur.
Sabah güneþiyle, ýsýnýr sýrtý.
Midesi bomboþtur, tutar sancýsý.
Akþam yediðinin var kýrýntýsý.
Yoksul dünyasýnda, açlýk acýsý.
Türkmendaðlý yazdýn, sen bu canlarý.
Garibanlar çeker, bütün bunlarý.
Donarak ölümdür, bir gün sonlarý.
Düþünmez görenler, bu insanlarý.
HÝLMÝ CAN.
5.AÐUSTOS.2009.
(3056)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.