mutluluk ufak bir çocuðun avuçlarýna sýðmayan akide þekerleri gibi tatlý ve hiç tükenmez sanki
mutluluk bir bayram yeri atlýkarýncalarýn dönmelerinin hiç bitmediði
sen gözümün bebeði sen dar gönlümün geniþ nefesi sen bende her ikisi
varlýðýn dayandýðým yokluðunun bedeli inan bana yalnýzlýðýn borcu çoktan ödendi sana geçmiþimden bir hikayeyi anlatmadan edemiyeceðim
avuçlarýmda taze ceviz lekeleri saklayamam ellerimi yalanlayamam göðsümdeki bereleri mintanýmýn kopuk düðmeleri ele verir beni aðaçtan düþtüðüm her halimden belli
söylediklerim belki bir ceviz kabuðunu doldurur ama cevizin kabuðu ne kadar kuruysa içindeki ceviz o kadar olgundur ve bir insan ne kadar çok düþtüyse o kadar çok tutunur
biliyorum sussam da anlardýn ve bulurdun sen beni kör bir týrtýlýn yeþil bir yapraðý bulduðu gibi
çünkü yüreðim her zaman ele verir beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.