adýna tutsak kelimeler saklarým sensizliðimde... içimde gölgeleri çalýnmýþ bir þehir kayýp ve sen kendi zindanýna mahkum bir damla gözyaþýsýn dökemediðim...
hiç bilinmeyenli bir denklem oluyorsun kimi zaman hangi yanýndan baksan tutarsýz bir düþ kuruyorum bari bir an olsa gözlerinde bahara dursam... söyleme... uyanýrsam inanýrým
þimdi yola çýksam senden önce adýmlasam kaldýrýmlarýný o þ ehrin adýný ezberletsem banklara kaldýrým taþlarýna sahi hiç umut olmadý deðil mi ?
sonra bir gün batýmýnda adresini yitirmiþ bir mektup çalsa kapýmý özledim iþte... var mý ötesi..
sabah oluyor þimdi uyu sonra okursun bu þiiri
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.