TOPRAK
Hýçkýra hýçkýra aðlasam sessiz karanlýklar içinde,
Geri gelirmi sanki giden,gelirmi elleri ayaklarý toprak içinde,
Üstünü karaladýklarýmý hepten silmek istedim,hüsnü zan bir biçimde,
Bir baktým kaybolmuþum,hani gençliðim nerede!...
Yalvarsam,dilensem rabbime,bir hak daha ver diye,
Dirilsem kalksam mezardan ellerim ayaklarým toprak ile,
Yinemi ertelerdim hazýrlýðýmý suizanlý düþüncelerle,
Devam edermiydim yada,hiçlerle oyalanip,yarýn,öbür gün demeye!...
Bir gönüldür,bir nefis davasý bende,
Hesaplarýmýnda,hevesleriminde akýbeti topraklar içinde,
Hasat mevsimim birgün hazana dönüþtüðünde,
Soruyorum,gönülmü kârlý çýkar bu iþten,gaflet-i nefsmi diye!...
Bügün sarýlsam topraða,alýþsam ey dünya sensizliðe,
Güldüðümde bile toprak olsa gözbebeklerimde,
Geçerdim, kýrgýnlýðýmdan da,kýzgýnlýðýmdan da nasýl olsa yolcuyum diye,
Bu refah medeniyetten uzanýrdým ferah ebediyete!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.