MEKANİK AŞK...
Silik hayaller birikimi pencerede
Ýsimsiz hisler öbekleþiyor gecelere
Kapý buz gibi koluyla açýlýrken yüreðe
Ayak üstü duygular sürükler cendereye
Oysa kendini kandýran beyhude sevgisiz güne
Açýlan yelkenli batacak bu gidiþle...
Metalik
Mekanik
Megafonik
Kurgusal senfonik
Görünmez göze sevda yürekte
Oysa manadan ýraksa ister elinde
Görünmeyene tezat edene uzaktýr aþk derken
Yaþanmaz bu duygunun dýþýna hapsolmuþ izleyenle
Ýki boyut arasý sýkýþýp kalan bedende
Küçük mutluluklar birikir mi söyle
Yaya kalacaksan düþlerin paragrafýnda günün birinde
Sevme...
Ey aþk...
Karanfil kokardýn bir zamanlar
Nerdesin þimdi ölüler dehlizinde
Metal kokusu sinen sevilere
Eh iyi, devam edin kendinizce
Cýlýz ýþýklarýn son umutlarý gömülürken karanlýða
Yaþam ve ölüm arasýndaki çerçevede
Sualler biriktiriyorum aymaz gecelerime
Loþ sokaðýn silueti canlanýrken gözlerimde
Anladým ki
Eksiðim bu þehre
Artýk..
Uzak duruyorum hislere
Yüreðimi bile bile
ve sýkça görünülen
Buz gibi camdan heykele..
HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.