KIRGIN BU GÖNÜL
Yürekte dinmeyen, acý sýzýlar,
Gönül özler bacý, gardaþ arzular,
Sýlada yaþayan, nazlý kuzular,
Tüm sevdiklerime, kýrgýn bu gönül.
Ateþ düþtü þu gönlümü yakýyor,
Sözleriyle yer dibine sokuyor,
Bir lokma ekmegi baþa kakýyor,
Tüm sevdiklerime, kýrgýn bu gönül.
Derdimi yazarým, ben satýr satýr,
Elde olmayýnca, kalmýyor hatýr,
Þimdi istersen saf ipekte yatýr,
Tüm sevdiklerime, kýrgýn bu gönül.
Gün geçtikçe derin yara açýlýr,
Konuþtukca tüm zehirler saçýlýr,
Eþ dost deyince ordan kaçýlýr,
Tüm sevdiklerime, kýrgýn bu gönül.
25.11.2010 Gülten Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.