Geriye bakýp,
Hâlâ
Neden? diye sorabiliyorsan;
Hakikat kurþunlarýna,
Hâlâ;
Ýnat barikatlarý kurabiliyorsan!
Yüreðindeki donmuþ hatýralar,
Hâlâ;
Eriyip gözlerinden akmýyorsa
Ve...
Vicdan azabýndan muzdarip,
Hâlâ
Uyuyabiliyorsan deliksiz
Bir zamanlar ’Hain’ diye astýðýn adamý!
Þimdi kahraman ilan etmen!
Yalancýktan...
Faydasýz...
Ve gereksiz!..
(Susmak; zamana býrakýlmýþ bir bombadýr... Günü gelince konuþur. Onu sadece zaman anlar...
Bir sarmaþýk yýlaný gibi zehirsizdir ama yavaþ yavaþ boðar... Bir güneþtir karanlýk vakitlerde kýzaran yüzlere doðar... An gelir keskin dilleri lal eder kendine benzetir...
Ve hiç unutma ki en çok baðýran caný en çok yanan deðildir!...)
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.