Ne ilk ne son

Emellerim
Yoðun tempo koþturmam
Sürpriz bir ihanetle
Sarsýldý

Halbuki
Ne ilk hançerdir bu
Sýrtýmdan yediðim
Nede ilk direniþim
Beni yýkabilecek bir darbeye

Kendine yetiyor insan
Kendi kendine
Ýhtiyaç yok
Direnç dilenmeye
Kaldý ki
Hançer yemiþse
Daha önce
Kutsal davada
Ayný insan
Výz gelir

Dünya deðmez
Bu çizgiyi çok da zorlamayý
Hele ki
Ýki ucu da bu tarafta kalýyorsa
Ama
Ýnsan yok sayamýyor duygularýný...

Zaman, kutsal merhem
Tek çare
Nasýl sardýysa önce
Onulmaz yaralarýmý
Yinede
Ýnsan yok sayamýyor duygularýný

Bu
Ne ilk sürpriz hançer
Ne ilk dünyanýn dar geliþi
Gönlümün geniþliðine raðmen

Þükür
Yaratana þükür
Yaratýp akýl verene
Yaratýp yürek verene
Yaratýp bilek verene
Þükür
Daðlarýn çekemediði yüke
Dizlerime direnç verene

Ne ilk sýðýnýþým O’na
Ne ilk geniþliðe çýkarmasý beni
Bütün darlýðýma raðmen


Sosyal Medyada Paylaşın:

zafer yılmaz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Esrarlı Gece BAHAR Dokunsam ağlarmısın ? Karun’a Sabır sevgili Dağların gözyaşı Cennet ayaklarının altında anne O ‘ da gitti biz kaldık Ve Dostlarım Üşür… Kaldırımlar