Kanadý kýrýlmýþ kuþlar, Bir gün uçmak isterse, Kanatlarý takan olacaðým.. Belki, Bozulmuþ olursa yuvalarý, Yuvasýný yapan olacaðým ... Özgürce uçsun diye göklerde, Sonsuzluða doðru býrakýp, Gökyüzüne salacaðým...
Her kanat çýrptýklarýnda, Ayrýlýkla dolan, Hüzünlü duygularla deðil, Sevinç göz yaþlarýyla, Yumak yumak olup, Aðlayacaðým...
Gözler dolu dolu, olmasýn, Gönüller, figan edip aðlamasýn, Izdýrap ve acý yer bulmasýn, Þenlensin, þu yaþlý dünyamýz diye, Bilinmez daðlarýn zirvesine, Otaðlar kuracaðým...
Ve orada... Mutluluk halelerinin daðýldýðý Bulutlar arasýnda, Huzurun, Mutluluðun, Barýþýn ve kardeþliðin, Havasýný soluyacaðým... Ve o güzellikler içinde Kuþlar kadar, Özgür OLACAÐIM...
MUSTAFA GÖKGÖZ..23/07/2010...DENÝZLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASRETLİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.