İKİ GÖZÜM, KULAĞIM
Renklerinde her anýn seyrine doyulmayan
Sen hayat tezgahýmda dokuduðum kilimsin.
Yazým, kýþým, baharým; sensiz mevsim olmayan
Ömrümden ilmek ilmek iþlediðim dilimsin.
Gözlerinde yeþili, saçlarýnda baharý
Teninde ýlgýt ýlgýt estirirsin rüzgarý
Þu seven yüreðimin bilinmeyen esrarý
Senle doðmuþum sanki, ebedi ezelimsin.
Sende doyulmaz huzur, ulaþýlmaz bir diyar
Yokluðunda durmadan gönlüm özlemi sayar
Varlýðým sana baðlý sanki kurulmuþ ayar
Anmadýðým an deðil,yüreðimsin, dilimsin.
Bütünleþmiþ uzvumu tamamlarým seninle
Yaþamýn zorluðuna katlanýrým seninle
Sen olmazsan yokum varsan varým seninle
Ýki gözüm, kulaðým,ayaðýmsýn,elimsin.
Öyle bir sevgi ki bu, ruhum bedenden firar
Boþluðunda kaybolan ellerim seni arar
Özün zihnimde gezip, dolup taþarken efkar
Irmak ýrmak boþalan gözyaþýmsýn, selimsin.
O efsun bakýþýnda kaybolurum an be an
Delirir, çýldýrýrým sensiz olduðum zaman
Yokluðunda yanarým; baþýmda tüter duman
Varlýðýnla, gönlümün keþfettiði bilimsin.
ADALET PELÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.