KERBELA
O derin tarihi taþý bu güne,
Eðer yiðit isen yaþa görelim.
Sen körü körüne saplanma düne,
Hele bir “eðri” de kaþa görelim.
Bir lahza lüksünden vermezsin taviz,
Sana göre ne var? Her yöntem caiz,
Hüseyin orada vermedi taviz,
Onun gibi kýy da baþa görelim.
Kem-küm edip durma býrak ta sözü,
Birebir tadarak anla o özü,
Cehennemi iç, avuçla közü,
Ellerinle tut da, maþa görelim.
Ey adam, býrak ta þöhreti þaný,
Katline kast eden cellât’ý taný,
Baygýnlýk geçirme görmeden kaný,
Sen erlik göster de paþa diyelim.
Sana yan bakana hiddetlenirken,
Galiz küfürlerle þiddetlenirken,
Hüseyin’in tozu, yük yüklenirken,
Sarýlma da bir kez, taþa görelim.
Düþmanlar sarmadan dört bir yanýný,
Korku kuþatmadan tatlý canýný,
Allah’a adayýp kýzýl kanýný,
Bütün benliðini boþa görelim.
Kerbela’yý kendi nefsinde ara,
Açar mý açmaz mý? Görelim yara,
O an belli olur, ak ile kara.
Nasýl bürünürsün yasa görelim,
Ýnsanýn bütünü muharrem onu,
Hüseyin doðumu, yezidin sonu,
Yaralý gönlümde bu derin konu,
Diyorsan; zatýmda “hâþâ” görelim.
16.12.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.