Hayatla çarpýþarak büyür çocuksu sevincim her ayrýlýðýn ardýndan yaþanan ölçüsüz telaþ yalanlar üzerine ekilen sevgi tomurcuklarý nihayetinde... gözlerden dinmek bilmeyen yaþlar yokluðunla konuþtum, sohbet ilerledi bir hayli seni konuþtuk oradan buradan ben masa baþýnda sensiz, sen ise ayakta bedende duran büyük yangýn gece sabaha perde açýp gün aðarýnca, yok olacak hayali varlýðýn bir anda telaþlar içinde savrularak üstümüze yürüyen hayatla darbe yapa yapa yeni düzen ve iþleyen çarklar yaralar derinleþiyor nereye atsak adým aðýr aðýr toprak keser oldu verimini, hayatla küs anlaþýlan büyülük yalnýzlýk kaplýyor bedenimi doyasýya sarýlsam sana, omuzlarýnda aðlasam aþk badesini yudumlasak birlikte hiç susmazdý adýna ömür verdiðim kaðýt kalemse tükenmez sen adýna satýrlara yazýldýkça kendini yenileyen kirpiklerim istemezdi kapanmak gözlerinde bir daha bir beni bulurdum duymadýn,duyamadýn sen adýna attýðým sessiz çýðlýklarýmý hayatla çarpýþarak büyür insan ne kadar alevlenebilirse yangýn o kadar büyür yaþam
Çöllere uðrasa da deli gönlüm ,takadým kalmasa da yollarýma engel konulsa bir tek seni sevdim bir gün geleceðim...
Gözlerin nehir kirpiklerin köprü olsa, ben üzerinden geçerken ipler kopsa ve düþtüðüm yer dudaklarýn olsa.
YAZAN:KADER OYUNCUSU 03/05/2010 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kader oyuncusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.